Alice in Backpackersland

Er was eens een meisje, genaamd Alice (lees: de backpacker afkomstig uit een westers land naar keuze). Hoewel ze een prima leventje had, kreeg ze een onbestemd, maar vooral verveeld gevoel over zich heen en begon ze genoeg te krijgen van de dagelijkse sleur van haar Westerse leventje. Gelukkig was daar plotseling aan het einde van het (konijnen)hol een licht: Zuid-Oost Azië.

Geografisch gezien bevindt het zich in het zuidoosten van Azië, maar inhoudstechnisch maakt het deel uit van het meeromvattende "Backpackersland". De exacte locatie van Backpackersland is niet helemaal duidelijk, maar over het algemeen bevindt dit "land" zich buiten de westerse continenten, en omvat alle schandalig goedkope, (bijna) derde-wereld-, reizigersbestemmingen met een vereist minimum aan VIP-bussen en luxe accommodatie.

"Backpackersland: Het land van de onbegrensde mogelijkheden." Want: ver weg van huis en alles is te koop. What more do U need?

Wat zielige kindjes op straat die je af en toe geld toe kunt schuiven om zo je bevoorrechte leventje niet te laten verpesten door schuldgevoelens? Komt in orde.
VIP-bussen op een plek waar nog geen weg is, maar waar Alice wél naartoe wil (op de luxe manier), een dorp compleet bestaande uit guesthouses, waar je tussen alle pizza's en "western food" moeite moet doen om de locale cuisine te vinden? Geen probleem.

Een wonderlijke reis in een wonderlijke wereld; een totaal andere wereld. Een wereld die je doet verbazen, die af en toe tot vele irritaties leidt, maar tegelijkertijd een wereld is waar je je ontzettend makkelijk in kan onderdompelen. Want backpackersland is namelijk speciaal gemaakt voor jou: de westerling, de reiziger.

Het probleem hierbij is tweezijdig. Enerzijds de backpacker die zijn scrambled egg met bacon, friet en hamburgers wil, die denkt dat het normaal is dat er 20 guesthouses zijn op een eilandje in de middle of nowhere (gelukkig niet overal), en zo in een compleet andere wereld leeft/reist dan de mensen die hier daadwerkelijk wonen. Anderzijds is er de gekwiekste Aziatische "ondernemer" die de doorsnee westerling als een wandelende pinautomaat ziet en ook echt denkt dat al deze VIP-poespas is wat de westerling wil. De hamvraag: wat was er eerst: de kip of het ei?

Maar zoals met zoveel dingen, is het gelukkig niet altijd en niet allemaal zo zwart-wit en heb je over het algemeen een keuze in hoe je reist, waar je reist en met wie. Het is mogelijk om te ontsnappen aan het wereldje in de "normale" wereld. Prop jezelf met 50 medereizigers in de locale bus, ga lopen i.p.v. in tuk-tuk, en verruil je muesli met yoghurt voor een noodle soup. Tegelijkertijd blijf je een buitenlander voor de mensen hier, helemaal omdat je de taal niet spreekt en omdat je vaak geacht wordt meer geld te hebben. Geld blijft een heikel punt, want aan de ene kant krijg je voor je westerse low budget toch echt wel wat meer waar dan thuis, maar dat wil niet zeggen dat je niet hartstikke hard voor dat geld gewerkt hebt en dat geld geen betekenis heeft.

Zelf ben ik ook een Alice, stap ik Backpackersland zo nu en dan binnen en ga ik dikwijls verwonderd door het leven, zowel door acties van de gemiddelde Westerling als die van de Aziaten. Het enige dat ik hoop is dat ik niet net zoals Alice eindig, denkend dat het allemaal één grote droom was.